We hadden vandaag bezoek van een bijenman,
allé tis te zeggen een imker.
best een moeilijk woord voor onze kleuters, dus toen we op het einde van de dag vroegen wie er langs was geweest in de klas kwam het woord bijenman er uit.
Best mooi toch?
Maar dus de imker.
Rudi is zijn naam, een super gepassioneerde man die ruim de tijd nam om alle vragen van onze kleuters te beantwoorden en ons nog enkele wijsheden bij te brengen ivm de honingbij.
De wesp is echt geel en zwart. Honingbijen en hommels zijn eerder bruin en zwart.
Nu gaan de imkers voor bijenkasten en verdoven ze de bijen ipv ze te doden om de honing te kunnen oogsten.
Daarop maken de bijen kleine cellen/ zeshoekjes.
en ze mogen zelfs eens voelen!
Imker Rudi heeft enkele bijen mee in een kijkkast:
Er ligt onderaan een bij neer.
Is hij dood? Is hij ziek? Kan een bij ziek zijn?
Hij rust.
Een honingbij kan wel niet zo lang leven.
Hij heeft ook steeds een specifieke taak: bewaker van de kast (een vreemde bij komt er niet in), de cellen mooi maakt, stuifmeel halen,...
Hij wandelde ooit als kleine jongen door deze klaslokalen en kwam met plezier nog eens terug.